پیرامون "فراخوانی برای صلح پایدار در قاراباغ کوهستانی" تاریخ معاصر آذربایجان مملو از سرکوب و استبداد و مبارزه مردم آن در راه آزادی خواهی و دموکراسی طلبی است. اگرچه بعد از فروپاشی شوروی، مردم آذربایجان بار دیگر فرصتی برای تعیین سرنوشت خود بدست آوردند، اما از طرف دیگر این کشور با تبعات استعمار دویست ساله روسیه، کودتا، استبداد داخلی و

بیانیه 40 نفر از فعالین دموکراسی‌خواه آذربایجان پیرامون قره‌باغ سی ‌سال پیش و در پی بی‌ثباتی‌های ناشی از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ارتش دولت ارمنستان تهاجم گسترده‌ای را به اراضی جمهوری آذربایجان آغاز کرد. هدف از این تهاجم اشغال منطقه «قره‌باغ» کوهستانی بود، منطقه‌ای با اهمیت استراتژیک که هیچ مرز مشترکی با ارمنستان ندارد و در داخل

در برخی نقاط مرزی آذربایجان بخشی از درگیری ها مشهود است. بازپس گیری اراضی اشغالی توسط ارتش آذربایجان و عقب نشینی ارامنه اشغالگر در معرض دید جهانیان قرار دارد. این حوادث جنگی تصاویر خونینی را در اذهان جهانیان زنده می کند که در 30 سال پیش رخ داد. جنایات وحشیانه ای که توسط اشغالگران در حق مردم مظلوم و بی پناه کلبجر، آقدام، سومقاییت و...از

جنگ قره باغ حاصل یکی ازآن استخوان لای زخمهائی است که استراتژهای ارتش سرخ کاملا حساب شده ،هنگام فروپاشی اتحادشوروی درهمه جمهوری های تازه استقلال یافته بجاگذاشته اند.قره باغ کوهستانی با 4400 کیلومترمربع مساحت در داخل جغرافیای آذربایجان قرار گرفته و ازلحاظ تاریخی وحقوق بین الملل بخشی از خاک آذربایجان است و دردوره اتحاد جماهیرشوروی 120000

سخنان لئون تر پتروسیان (رئیس جمهور اسبق ارمنستان) قبل از استعفا در مورد آینده‌ی جنگ علیه آذربایجان ترجمه از متن انگلیسی: نادر اردبیلی، تیتر انتخابی مطلب در انتشار 1988: جنگ یا صلح؟تیتر اصلی مقاله: «War or peace? Time to think again»منتشر شده در اول نوامبر 1997 در روزنامه «The Republic of Armenia» توضیح: این مطلب در بهار 1988 در