در روزهای گذشته، موج گسترده‌ای از بازداشت‌ها در ترکیه به وقوع پیوسته که بازتاب وسیعی در رسانه‌های داخلی و بین‌المللی داشته است. بنا بر گزارش‌ها، بیش از ۱۰۰ نفر در استانبول و چندین شهر دیگر بازداشت شده‌اند؛ از جمله چهره‌ای برجسته چون اکرم امام‌اوغلو، شهردار استانبول و یکی از رقبای جدی رجب طیب اردوغان در فضای سیاسی کشور.
دولت ترکیه این بازداشت‌ها را بخشی از یک عملیات بزرگ برای مبارزه با فساد در ساختارهای دولتی و شهری اعلام کرده است. با این حال، ناظران سیاسی و بسیاری از سازمان‌های حقوق بشری نسبت به این ادعا با تردید می‌نگرند. به باور منتقدان، چنین برخوردهایی به‌ویژه زمانی که متوجه چهره‌های شاخص اپوزیسیون می‌شود، بیشتر رنگ و بوی سیاسی به خود می‌گیرد تا مبارزه با فساد واقعی.
اکرم امام‌اوغلو از سال ۲۰۱۹، پس از پیروزی تاریخی در انتخابات شهرداری استانبول، به یکی از نمادهای اصلی اپوزیسیون در برابر قدرت حاکم تبدیل شده است. بازداشت او در شرایطی رخ می‌دهد که تنش‌های سیاسی در آستانه انتخابات پیش‌رو در حال افزایش است و بسیاری این اقدام را تلاشی برای تضعیف موقعیت مخالفان، پیش از رقابت‌های انتخاباتی، می‌دانند.
از سوی دیگر، دستگاه قضایی و امنیتی ترکیه پیشینه‌ای طولانی در استفاده ابزاری از اتهامات «فساد» یا «عضویت در گروه‌های غیرقانونی» برای حذف منتقدان سیاسی دارد؛ امری که موجب شده اعتماد عمومی به نهادهای مستقل نظارتی به‌شدت تضعیف شود.
در چنین فضایی، این سوال جدی‌تر از همیشه مطرح است:
آیا موج اخیر بازداشت‌ها در ترکیه تلاشی واقعی برای مبارزه با فساد است، یا بخشی از یک پروژه سیاسی برای حذف نظام‌مند مخالفان؟
نظر شما چیست؟
آیا عدالت در حال اجراست، یا رقبا یکی‌یکی کنار زده می‌شوند؟