آرازنیوز: مدل «تاجزاده-شاهزاده»، تقلایی برای حفظ هژمونی فارسی
خارج شدن مهدی نصیری مدیر سابق روزنامه اصولگرای نزدیک به علی خامنه‌ای کیهان، از کشور و تبدیل شدن به یک به اصلاح مخالف رژیم جمهوری اسلامی وقتی سروصدای زیادی در برخی محافل اپوزویسیون مرکزگرای به پا کرد که وی مدل اتحاد «تاجزاده-شاهزاده» را مطرح نمود. تاجزاده که اوایل انقلاب یکی از تندروترین جناح‌های انقلاب را رهبری می‌کرد در سالهای اخیر به منتقد رژیم تبدیل شده است.
مهدی نصیری که خود پیش از این یکی از تندروترین و دست راست‌ترین روزنامه‌های جمهوری اسلامی یعنی کیهان را مدیریت می‌کرد قبل از خارج شدن از کشور در برنامه‌های گفتگو تهیه شده در داخل کشور تندترین انتقادات را به جمهوری اسلامی به زبان آورد و از فروپاشی رژیم در طی چندین سال آتی سخن به میان آورد.
اما چه عاملی باعث می‌شود که فردی مانند نصیری که ریشه در جناح راست حاکمیت دارد علی رغم تغییر در اندیشه‌هایش برای به اصطلاح «نجات کشور» مدل ائتلاف مصطفی تاجزاده و رضا پهلوی را به میان بیاورد. نکات مشترک این دو جریان چیست که پیشنهادکننده بر اساس آن‌ها به طرح این تئوری و ائتلاف این دو جریان سیاسی پرداخته است؟
قبل از پرداختن به این سوال اشاره به نظرات حسین علیزاده دیپلمات سابق جمهوری اسلامی ایران در فنلاند نیز که به خارج مهاجرت کرده و در حال حاضر به یکی از مخالفان رژیم تبدیل شده است خالی از لطف نیست. علیزاده در سخنانی از ایده مهدی نصیری به شدت حمایت کرده و این ائتلاف دوگانه «تاجزاده-شاهزاده» را تمثیلی می‌خواند. به عبارتی این دو نام تمثیلگر دو جریان متفاوت است که نکات مشترک فراوانی دارند. وی در صحبتهای کلاب هاوس سعی داشته نقاط مشترک این دو جریان را تبیین کند و نامهای دیگری چون فائزه هاشمی و دیگر افراد چه در داخل و و خارج را نیز پیش بکشد تا به این ترتیب بگوید این دو نام تمثیلی است و به طور کلی به ائتلاف نیروهای گذر کرده از رژیم در داخل و نیروهای نزدیک به رضا پهلوی اشاره دارد.
علیزاده از سیستم شگفت‌آور و عجیب «پادشاهی انتخابی» مطرح شده توسط رضا پهلوی نیز دفاع می‌کند. سیستمی که خواه ناخواه انسان را به یاد سیستم به اصطلاح «انتخابی ولایت مطلقه فقیه» کنونی می‌اندازد. این مهم بی‌شک نشانگرعدم اعتنای این نیروهای سیاسی به دموکراسی است و بار دیگر ثابت می‌کند که این نیروها از بازگشت دیکتاتوری به کشور در قالب یک سلطنت سکولار ابایی ندارند که هیچ، حتی دغدغه رسیدن به یک سیستم دموکراتیک را هم در سر ندارند.
از سوی دیگر کارنامه غنی این دو نام تمثیلی در استفاده از رمز سرکوب «تجزیه» برای خاموش کردن صدای آزادیخواهان و نیروهای مترقی کشور قابل توجه است. تاجزاده در مصاحبه خود در سال ۹۵ به نشریه آرمانشهر می گوید: «مهندس سحابی خیلی گله داشت از حکومت اما با همه‌ی توان از جمهوری اسلامی دفاع می‌کرد و می‌گفت من نگرانم اگر جمهوری اسلامی سقوط کند، ایران سقوط کند، نه حکومت. یعنی ایران تجزیه شود.»
از سوی دیگر رضا پهلوی نیز قتل عام ۲۱ آذر در آزربایجان توسط پدرش را هر سال تبریک می گوید و وقتی سخن از تحصیل به زبان مادری می شود توانایی فهمش را از دست داده و می گوید من نمی توانم بفهمم چطور می‌تواند در یک کشور چندین زبان تحصیل وجود داشته باشد.
با توجه به افکار و اندیشه‌های تمرکزگرای و تمامیت‌خواه مهره‌های این ائتلاف پیشنهادی و همچنین نقاط مشترکشان در ضدیت با سایر جریانهای اپوزیسیون، این ایده برای تجمیع نیرو برای حفظ سیستم دیکتاتوری متمرکز در کشور در صورت هرگونه تغییر رژیم می‌باشد. به طوریکه طرح قصد دارد تا توانایی نیروی موتلفه را در قابلیت سرکوب نیروهای آزادیخواه جنبشهای ملل تحت ستم در ایران را به حداکثر برساند و همچنین سایر نیروهای اپوزویسیون را نیز بتواند از میدان خارج کند. این تلاش و تقلای بخشی از اپوزیسیون مرکزگرای برای تجمیع نیرو برای حفظ هژمونی فارسی است و در راستای تقلیل مبارزات آزادیخواهانه نیروهای متکثر صورت می‌گیرد.
بی‌گمان تاکید بر اتحاد، همیاری، همبستگی و همکاری و دوری از اختلافات سطحی درون جنبشهای ملت‌ها در ایران، با افزایش توانایی مقاومت جبهه آزادیخواهان در برابر جریانهای تمامیت خواه از اهمیت حیاتی برای ملل تحت ستم برخوردار است. نیروهای سیاسی مقید به اصول دموکراسی متشکل از جنبشهای ملل تحت ستم در ایران به همراه سایر نیروهای مترقی و آزادیخواه، آینده ایران را تعیین کرده و به دور باطل حکومتهای تمامیت‌خواه در کشور پایان خواهند داد.
لینک