مى دانيم كه وقتى سفيد پوستان اروپايى به آمريكا رسيدند چه بلايى سر بوميان سرخ پوست آوردند. از دهه چهل شمسى كه سفيد پوستان پهلوى به جزيره "قيس"آمدند تا بساط عيش و عشرت و بعدها سياحت را در اين جزيره به راه اندازند، ابتدا نام اش را به كيش بدل كردند اما نگفتند كه عرب ها در آنجا زندگى مى كنند چون از عرب نفرت داشتند. پس از انقلاب هم هيچ جا و در هيچ برنامه رسمى سخنى از مليت و زبان اين بوميان نكردند. وقتى هم ما گفتيم و نوشتيم كه ساكنان بومى خليج از قيس (كيش) تا خرج (خارك) همگى عرب اند بسيارى باور نكردند و اكنون خود بوميان له شده در حصار زبان و مذهب رسمى شووينيسم ايرانى به زبان آمده اند و مى گويند زبان ما عربى است و مذهب مان سنى. زيرا لاپوشانى هويت و زبان و مذهب اين مردم باعث شده تا مهمانان ناخوانده اين جزيره بپرسند كه شما از كجا آمده ايد؟ پرسشى كه بايد وارونه مطرح شود و از اين مهمانان كوچ نشين بپرسيم: شما از كجا آمده ايد؟ از تهران، اصفهان، كرمان يا از كجا؟ اما اين خانم هنوز هم احتياط مى كند و نمى گويد كه شما نام جزيره ما را عوض كرديد و با سرازير كردن مهاجران كوشيديد هويت اتنيكى و تركيب جمعيتى ما را تغيير دهيد.
