بخشی از مصاحبه رادیو همبستگی با خانم هایده ترابی، پیرامون کورش و استوانه گلی بجا مانده از دوران او. در این مصاحبه نظر کارشناسی خانم هایده ترابی را می‌شنویم که در باره اضافه کردن ۱۴ سطر در زمان محمد رضا شاه پهلوی به منشور کوروش، توضیحاتی ارایه می‌نماید.
هایده ترابی سالهاست به پژوهش در اسطوره ها، متون باستانی بین النهرین و منابع بابلی ادامه می‌دهند و با زبان، و ادبیات سومری و اکدی آشنا هستند. در این گفت و شنود چند بار به بین‌النهرین اشاره می‌شود. بین‌النهرین یا میان‌رودان، نام منطقه‌ای جغرافیایی است که میان دو رود دجله و فرات جای گرفته‌است. بیشتر سطح این منطقه در کشور عراق امروزی است و در گذشته مدتی بخشی از سرزمین کهن ایران باستان بوده‌است. تمدن‌های سومر، اکد، بابل، آشور، کلدانی، کاسی و عیلام و ماد، هر یک در گوشه‌ای از این سرزمین تأثیر داشته‌اند و از آن تأثیر پذیرفته‌اند. منشور(فرمان) کورش نیز در این جایگاه یافته شده‌است.
هایده ترابی در وبسایت خود نوشته است: منشور کورش صرفاً گزارشی است از نحوهٔ عملکرد پادشاه هخامنشی در بابل که بخش‌هایی از آن از زبان کاهنان بابلی و بخش‌های پایانی از خود اوست. من از سالها پیش روی استوانهٔ کورش «مانترا»ی خیال‌انگیز، مدیحهِ کورش، یا لعنت نامه برای نَبونَئیدوس و رویدادنامه نَبونَعید و... مطالعه و مکث کرده و برای آشنایی بیشتر با اینگونه بُنچاک‌های بجا مانده از جهان باستان، یعنی اسنادی که کنش و رفتار افراد در آن ثبت شده، راهی موزه‌ها و دیرین‌کده‌ها شده و پای صحبت دانشوران نشسته و از آنان آموخته‌ام.